ఇది పిచ్చి మొక్క కాదు… కళ్లెదుట ఓ సూపర్ మూలిక… దీని విలువ తెలిస్తే కదా…!!

నెల గడిచింది, ఇంకా ఎక్కువగా రాలిపోవటం మొదలు పెట్టింది. దాదాపు సగం గడ్డం రాలిపోయింది. ఇంకా ఆగలేక మళ్లీ సెయింట్ జాన్స్ కు వెళ్ళా. మళ్లీ ఇంజక్షన్ లు, అయిదు వందల రూపాయలు ఖర్చు, ఇంజక్షన్ బిల్లు. మూడు వందల రూపాయలు ఆటోకు. మా ఇంటి నుంచి ఆ హాస్పిటల్ పద్నాలుగు కిలోమీటర్లు. అంత దూరం బైకు నడపడం నాకు ఒళ్ళు బరువు. మళ్లీ నెలకు రమ్మన్నారు. అందంపైన ఆశ. సరే, వస్తానని చెప్పి ఇంటికి వచ్ఛేసా. నెల గడిచింది, రాలిపోయిన ఒక్క చోట కూడా ఒక్క వెంట్రుక కూడా మొలవలేదు.

నెల తరువాత ఇక ఆ హాస్పిటల్ కు వెళ్ళకూడదని డిసైడ్ అయ్యా. నాకు బాగా రఫ్ గా గడ్డంతో ఉండడం ఇష్టం, కానీ ఈ రోగం మూలాన రోజు నున్నగా షేవింగ్ జేసుకోవటం అలవాటు జేసుకున్నా. అలా మూడు నెలలు దీని గురుంచి పట్టించుకోవటం మానేసా. నేను పట్టించుకోవటం మానేశానని రోగం మాత్రం తన ప్రతాపం తగ్గించలేదు. బ్లేడ్ లేకుండానే నాకు షేవింగ్ జేస్తుంది. జుట్టు రాలి పోవటం, రాలిన చోట వెంట్రుకలు మొలవకుండా పోవటం. నాకు ఒక రకమైన దిగులు పట్టుకుంది, గడ్డం రాలితే రాలింది, తలకు అంటుకుంటే..? గడ్డానికి వచ్చింది కాబట్టి షేవింగ్ తో మేనేజ్ జేస్తున్నాను, అదే తల వెంట్రుకులకు వస్తే..? రోజు గుండు జేసుకోవాలా? ఆ ఊహే నాకు వెన్నులో చలి పుట్టించింది.

ఇలా కాదని డాక్టర్ని మార్చా, వేరే డెర్మటాలజీ డాక్టర్ దగ్గరికి వెళ్ళా, అతను మహానుభావుడు ఇంజక్షన్ వెయ్యకుండా.., మందులు, ఫీజు ఒక వెయ్యి రూపాయలు తీసుకున్నాడు. నాలుగు రకాల మాత్రలు రాసిచ్చాడు. అందులో ఒకటి స్టెరాయిడ్, స్టెరాయిడ్ దుష్పరిణామాలు నాకు తెలిసి ఉన్నా కూడా, రోగం తగ్గుతుందన్న ఆశతో రెండు నెలల కోర్స్ తీసుకున్నా. ఏమీ లాభం లేదు, గడ్డం వెంట్రుకలు, చేతి చమురు వదలటం తప్ప…

ఈ రోగం నన్ను మానసికంగా కూడా వేధించటం మొదలుపెట్టింది. ఇతనితో లాభం లేదని మళ్లీ కొత్త డెర్మటాలజి డాక్టర్ ని వెతికి పట్టుకున్నా, అతను కూడా షరా మాములే, ఏవో మందులు వాడమని చెప్పటం, మూడు నెలలు నెల నెలా రమ్మన్నాడు, మూడు నెలల ట్రీట్‌మెంట్ తరువాత కూడా ఏమి లాభం లేదు. మొత్తం ఒక సంవత్సరం గడిచి పోయింది.

కనీసం ఈ రోగం ఎందుకు వచ్చిందని అడిగితే సరి అయిన సమాధానం లేదు వాళ్ళ దగ్గర… గట్టిగా అడిగితే విటమిన్ డెఫిసియన్సీ అంటారు. ఈ ప్రహసనంలో మా ఊరు కడపకు వచ్చాను మధ్యలో, కొందరు మిత్రులు కడపలో పేరు మోసిన డెర్మాటాలాజిస్ట్ రెడ్డి గారి దగ్గరికి వెళ్లామన్నారు. ఆశ చావక ఆయన్ని కలిశా, ఆయన ఒక అయిదు రకాల మందులు, పూసుకోవటానికి రెండు రకాల ఆయింట్మెంట్లు ఇచ్చాడు.

నేను తూచా తప్పకుండా ఆ ఆయింట్మెంట్లు పోసుకునే వాడిని. వెంట్రుకలు మొలవటం దేవుడెరుగు, పూసుకున్న ఆయింట్మెంట్లు మెల్లగా కరిగి నా బనియన్లు, నా లుంగీలకు అంటుకొని మరకలై ఇంకోసారి వేసుకోవటానికి వీలు కాకుండా పోయేటివి. ఇలా ఈయన ట్రీట్మెంట్ మూడు నెలలు తీసుకున్నా, ఒక పిసరంత లాభం కూడా లేకుండా పోయింది. ఒక అరడజను బనియన్లు, ఒక అరడజన్లు లుంగీలు నాశనం అయ్యాయి.

కొన్ని నెలల విరామం తరువాత కడపలో పేరు మోసిన హోమియోపతి డాక్టర్ గారిని కలిసాను. ఇతను మొత్తానికి నా ఆశల పైన నీళ్లు జల్లాడు. ఈ రోగానికి మందు లేదని, అల్లోపతీలో అస్సలు లేదని, ఇది తల వెంట్రుకలుకు ప్రాకకుండా ప్రార్థన జేసుకొమ్మని, ఒకవేళ ప్రాకితే తూర్పుకు తిరిగి దండం పెట్టుకొమ్మన్నాడు . ఇతని సలహాకు శిరస్సు వంచి నమస్కరించి నిరాశా నిస్పృహలతో ఇంటి దారి పట్టా.

బెంగళూరులో ఒక రోజు బార్బర్ షాప్ లో కట్టింగ్ జేస్కుంటుంటే, బార్బర్ అన్నాడు, సర్ మీ పేనుకొరుకుడుకు నా దగ్గర వైద్యం ఉందని… అతను నాకు ఆపద్భాంధవుడులా కనిపించాడు. ఒక అయిదు వందలు రూపాయలు దీసుకొని ఒక లేహ్యము పూశాడు. ఇంటికి వస్తూనే ఒకరకమైన మంట, చూస్తూ చూస్తూనే అతను పూసిన చోటంతా బొబ్బలు కట్టింది. అతనికి కంగారుగా ఫోన్ జేసా, అతను తాపీగా… ఏమ్ గాదు సర్, బొబ్బలు తగ్గింతరువాత వెంట్రుకలు మొలుస్తాయి అన్నాడు.

మూడు రోజులు బయటికి ఎక్కడికి వెళ్లలేకపోయా… విపరీతమైన మంట. మూడు రోజులకు అతను చెప్పినట్లే బొబ్బలు తగ్గాయి కానీ రెండు నెలలైనా వెంట్రుకలు రాలేదు. అలా ఇంకొక ఆరు నెలలు గడిచి పోయాయి. పూర్తిగా రెండున్నర సంవత్సరాలు అయినా కూడా ఒక్క వెంట్రుక మొలవలేదు, షేవింగ్ జేసుకోవాల్సిన అవసరం కూడా లేకుండా పోయింది.

గడ్డం నుంచి మెల్లగా అది తలకు పాకటం కూడా మొదలు పెట్టింది, ఇంకొక రెండునెలలు ఉండి ఉంటే నా నెత్తి మొత్తనికి కూడా పాకుండేది. నాకు అదృష్టం ఒక ముసలావిడ రూపంలో వచ్చింది. కడపలో ఒక రోజు మా ఇంటి దగ్గర నిలుచొని ఉన్నాను, ఒక ముఖ పరిచయం ఉన్నపెద్దావిడ పలకరించి నా మొహం వైపు జూసి, నీకు పేనుకొరుకుడు ఉందే, వైద్యం జేసుకోలేదా అంది.

జేసుకున్నానుఁ, ఏది పని జెయ్యలేదు అన్నాను. ఆవిడ నా చెయ్యి పట్టుకొని మా పెరట్లోకి తీసుకువెళ్లి పిచ్చి మొక్కల్లో ఒక గడ్డి మొక్కను జూపించి, ఇది వెల్లుల్లితో పాటు నూరి, దినం మార్చి దినం పూసుకో, అయిదు నుంచి ఆరు సార్లు పూసుకున్న తరువాత వెంట్రుకలు మొలుస్తాయి అంది.

ఆవిడ మాటలకు నాకు నవ్వు వచ్చింది. సెయింట్ జాన్స్ హాస్పిటల్ , ఒక నలుగురు స్పెషలిస్ట్ డాక్టర్లు నయం జెయ్యలేంది ఈ మొక్క నయం జేస్తుందా అని… ఆ మొక్క పిచ్చిదే, ఈ ముసలావిడ పిచ్చిదే అనుకున్నా… సరే అని పట్టించుకోలేదు.

ఒక వారం రోజుల తరువాత, పెరట్లో తిరుగుతుంటే ఆ మొక్కపై నిలిచాయి నా కళ్ళు. ఏ పుట్టలో ఏ పాముందోనని ఆ గడ్డి మొక్కలను పెరికి, వాటిని వెల్లుల్లితో పాటు దంచే పనిని మా ఆవిడకు పురమాయించా . మా ఆవిడ దంచి ఇస్తే చక్కగా పోసుకున్నాను. అలా రెండు తూర్లు పూసుకున్నానో లేదో వెంట్రుకలు మొలవటం మొదలు పెట్టాయి.

రెట్టించిన ఉత్సాహంతో మళ్లీ దినం మార్చి దినం ఆరు సార్లు పోసుకున్నాను. చక్కగా గుబురు గుబురుగా వెంట్రుకలు వచ్చాయి. ఇప్పుడు చక్కగా రఫ్ గా గడ్డం పెంచుకుంటున్నాను. మొత్తం పదిహేను రోజుల వైద్యం, పైసా ఖర్చు లేదు, సైడ్ ఎఫెక్ట్స్ లేవు, చక్కగా రోగాన్ని దూరం జేసిన ఆ పిచ్చి మొక్క ఇప్పుడు నాకు సంజీవినితో సమానం.

మూడు సంవత్సరాలు, ఇరవై వేల ఖర్చు, అయిదుగురు డాక్టర్లు నయం చెయ్యలేని జబ్బుని ఒక మొక్క మొదటి రోజు నుంచి నయం చెయ్యటం మొదలు పెట్టింది. నా జబ్బుకు పేనుకొరుకుడు అన్నారు, విటమిన్ లోపం అన్నారు కానీ, పాపం ఆ పిచ్చి మొక్క ఇవేవీ పట్టించుకోకుండా నాకు శీఘ్రంగా నయం జేసింది. మరి ఇది కొరుకుతున్న పేనును చంపిందా? లేక విటమిన్స్ ని ఇచ్చిందా? శరీరపు లోతుల్లో ఉన్న వెంట్రుకలను బయటికి లాగిందా ? ఈ మొక్క యొక్క గుణం ఏంటి ? ఎవరు రీసెర్చ్ జేస్తారు?

మన ఆయుర్వేద మహత్యం. మన ఆయుర్వేదం లో అన్ని జబ్బులకు ట్రాట్మెంట్ లేక పోవచ్చు గాని, చాలా మొండి రోగాలను కూడా నయం జేసే మందులు ఉన్నాయి. ఆయుర్వేద వైద్యం దాదాపు నశించిపోయింది మన భారత దేశంలో. ఒక జనరేషన్ నుంచి ఒక జనరేషన్ కు ఈ విద్య ట్రాన్స్ఫర్ కూడా కాలేదు. కొందరు అసూయతో ఈ విద్యను వేరే వాళ్లకి నేర్పించలేదు. నాకు తెలిసి ఎన్నో ప్రయోజకరమైన విషయాలు ఎవరితోనూ పంచుకోక అలాగే వారితో కాల గర్భంలో కలిసి పోయాయని అర్థమైంది.

మన వాళ్లకు ఆయుర్వేదం పైన నమ్మకం లేకపోవటానికి కారణం చెట్టుకు పుట్టకు ఒక నకిలీ ఆయుర్వేదిక్ వైద్యులు ఉండటం కూడా ఒక కారణం ఏమో ? ఈ నకిలీలను ఎవరు నియంత్రించాలి? ఆయుర్వేదమే గొప్ప అనట్లేదు, అల్లోపతి వైద్యం లేకుండా ఉండి ఉంటే ఇప్పటికి మానవాళి మనుగడ ప్రశ్నార్థకం. కానీ ఆయుర్వేదంలో ఎన్నో రకాల మొండి రోగాలకు చికిత్స ఉంటుందని నా నమ్మకం.

నాకు తెలిసి సరిగ్గా రీసెర్చ్ జేస్తే, మధుమేహానికి, న్యూరోలాజికల్ డిసార్డర్స్ కు అట్ఠే నయమయ్యే మందులు కనుగొనటం పెద్ద కష్టం ఏమి కాదు అనుకుంటున్నాను.  కొందరు తమకు రోగం ఉందని పబ్లిగ్గా చెప్పుకోరు. కొందరు తనకు తెలిసిన వైద్యాన్ని పబ్లిగ్గా చెప్పరు, కానీ నేను రెండిటిని దాపరికము లేకుండా పోస్ట్ జేస్తున్నాను, ఒకటి మనకు ఆయుర్వేదం గురుంచి స్పృహ రావటానికి, మరియు ఎవరికైనా ఈ జబ్బు ఉంటే వైద్యం జేసుకుంటారని…!!