బంగారు బల్లి… వెండి బల్లి… కంచిలో వాటి తాపడాలూ మార్చేసేశారు…

.

అది తమిళనాడు… అసలే నాస్తిక ప్రభుత్వం… సనాతన ధర్మాన్ని వైరసులతో, వ్యాధులతో పోల్చే మంత్రులు, వారసుల రాజ్యం… ఓ తాజా వివాదం ప్రభుత్వ ఆలయ నిర్వహణ తీరుపై అనేక విమర్శలకు తావిస్తోంది…

పక్కనే మరో నాస్తిక ప్రభుత్వ హిందూ వ్యతిరేక ధోరణి తెలుసు కదా… కేరళ… శబరిమలలో కోట్ల మంది మనోభావాలను వెక్కిరిస్తూ రుతుమహిళల్ని ప్రవేశపెట్టడమే కాదు… 4 కిలోల బంగారు తాపడాల్ని మాయం చేశారు… కోర్టు ఉరిమితే ఇప్పుడు ‘సిట్’ విచారణ చేస్తోంది… కొన్ని అరెస్టులూ జరిగాయి…

సరే, తమిళనాడు సంగతికొద్దాం… కంచిలోని గుడి తెలుసు కదా మీకు… అది వరదరాజ పెరుమాల్ గుడి… అక్కడ బంగారు, వెండి బల్లులు ఉంటాయి, అవి తాకితే బల్లులు పడిన దోషాలు పోతాయని నమ్మకం… అంతేకాదు, ఎవరిమీదనైనా బల్లి పడితే (ఎక్కడ బల్లి పడితే ఏం దోషం అనేది మరో వివరణ) వాళ్లు కంచి వెళ్లవచ్చినవాళ్ల కాళ్లు మొక్కితే ఆ దోషం పోతుందని మరో నమ్మకం…

ఆలయ పునరుద్దరణ పనుల సమయంలో వాటిని తొలగించి, వాటి స్థానంలో కొత్తవి అమర్చారనేది ఆరోపణ… శ్రీరంగంకు చెందిన రంగరాజ నరసింహ వంటి ఫిర్యాదుదారులు ఈ పురాతన తాపడాలు మార్చడాన్ని ప్రశ్నించారు… ఈ తాపడాలను భక్తులు ఎంతో పవిత్రంగా భావిస్తారు…

ఈ ఆరోపణలపై ఐడల్ వింగ్ సీఐడీ (Idol Wing CID) విచారణ ప్రారంభించింది… ఆలయ కార్యనిర్వహణాధికారి (Executive Officer) తో పాటు పలువురు ఆలయ సిబ్బందిని కూడా విచారించారు…

 

బల్లుల వెనుక ఉన్న పురాణ కథ (స్థల పురాణం):

ఈ వెండి, బంగారు బల్లులకు గొప్ప పౌరాణిక నేపథ్యం ఉంది… ప్రధానంగా రెండు కథలు ప్రచారంలో ఉన్నాయి…

1. గౌతమ మహర్షి శిష్యుల కథ… గౌతమ మహర్షికి ఇద్దరు శిష్యులు… ఒక రోజు వారు నీటిని తీసుకురాగా, ఆ నీటి కుండలో బల్లి పడిన విషయాన్ని గమనించలేదు… పూజ సమయంలో మహర్షి ఆ బల్లిని చూసి ఆగ్రహంతో వారిని బల్లులుగా మారిపొమ్మని శపించాడు… శిష్యులు శాపవిముక్తి కోసం ప్రార్థించగా, కాంచీపురం వరదరాజ పెరుమాళ్ ఆలయంలో వారికి మోక్షం లభిస్తుందని మహర్షి చెప్పాడు… బల్లుల రూపంలో స్వామిని ప్రార్థించిన వారికి కొన్నాళ్లకు మోక్షం లభించింది… ఆ సమయంలో, వారి శరీరాలు సూర్యుడు (బంగారం) చంద్రుడు (వెండి) సాక్ష్యంగా బల్లుల బొమ్మలుగా మారి, భక్తులకు దోష నివారణ కలిగించాలని గౌతమ మహర్షి ఆజ్ఞాపించాడు…

2. ఇంద్రుడి కథ…. దేవేంద్రుడు ఒకసారి సరస్వతీ దేవి శాపం కారణంగా ఏనుగు రూపంలోకి మారిపోతాడు… శాపవిముక్తి కోసం ఇంద్రుడు వరదరాజ స్వామిని ప్రార్థించి, ఆయన అనుగ్రహంతో శాపం నుండి విముక్తి పొందుతాడు… ఈ సంఘటనకు సాక్షులుగా ఉన్న రెండు బల్లులకు కూడా అప్పుడు మోక్షం లభిస్తుంది… దీనికి గుర్తుగా, ఇంద్రుడు ఆ బల్లుల ఆకారాలను బంగారు, వెండి తాపడాలుగా ఆలయ పైకప్పుపై ప్రతిష్ఠించాడని మరో కథనం…

ఇదంతా సరే, మళ్లీ కొత్తవి బంగారు, వెండి తాపడాలు పెట్టారు కదా, మరిక నష్టం ఏమిటీ అంటారా..? ఈ  ప్రశ్నకు సమాధానం ఇవ్వడానికి కొన్ని ముఖ్యమైన చారిత్రక, ఆధ్యాత్మిక, న్యాయపరమైన అంశాలను పరిగణించాలి…

పురాతన దేవాలయాలలో ఇలాంటి పనులు చేసేటప్పుడు పాటించాల్సిన నియమాలు, నమ్మకాలు, చట్టపరమైన బాధ్యతలు ఉంటాయి…

1. చారిత్రక మరియు వారసత్వ విలువ (Heritage Value)

• పురావస్తు ప్రాముఖ్యత: కంచి వరదరాజ పెరుమాళ్ ఆలయం ప్రాచీనమైంది... ఈ ఆలయంలోని ప్రతి భాగం (బంగారం లేదా వెండితో చేసినా, చెక్కతో చేసినా) చారిత్రక వారసత్వ విలువను కలిగి ఉంటుంది…
• నాశనం: కొత్త తాపడాలు అమర్చడం అంటే, వందల సంవత్సరాల చరిత్ర ఉన్న అసలు కళాకృతిని నాశనం చేసినట్లే… పురాతన కళాకృతులు వాటి తయారీ పద్ధతి, మెటీరియల్, వాటిని తయారు చేసిన కాలపు ముద్రను కోల్పోతాయి…
• సాక్ష్యం కోల్పోవడం: పురాతన తాపడాలు ఆ ఆలయ నిర్మాణ చరిత్రకు, కళాకారుల నైపుణ్యానికి సాక్ష్యాలు… వాటిని తొలగించడం అంటే ఆ సాక్ష్యాన్ని కోల్పోవడం…

2. ఆధ్యాత్మిక మరియు ధార్మిక నమ్మకాలు (Spiritual and Religious Beliefs)

• స్థల పురాణం: భక్తులు ఈ తాపడాలను కేవలం లోహపు పలకలుగా చూడరు… వాటిని పురాణ కథలకు సంబంధించిన శాపవిముక్తి పొందిన బల్లులుగా, దైవశక్తి ఉన్న వస్తువులుగా భావిస్తారు…
• పవిత్రత: ఆ వస్తువుకు ఉన్న పవిత్రత, ఆకర్షణ దానికి ఉన్న ప్రాచీనత నుండి వస్తాయి… కొత్తగా అమర్చిన వాటికి ఆ వేల్యూ ఉండకపోవచ్చు… “నకిలీ” వస్తువులను పూజించడం ఆధ్యాత్మికంగా సరికాదని కొందరు భావిస్తారు…
• నమ్మకం దెబ్బతినడం: ఆలయ అధికారులు భక్తుల నమ్మకాన్ని ఉల్లంఘించి, గుప్తంగా ఇలాంటి మార్పులు చేస్తే, భక్తులకు దేవాలయంపై ఉన్న విశ్వాసం సన్నగిల్లుతుంది…

3. న్యాయపరమైన అంశాలు (Legal Issues)

• ఐడల్ వింగ్ చట్టాలు: పురాతన విగ్రహాలు, తాపడాలు, ఇతర కళాఖండాల రక్షణకు భారతదేశంలో కఠినమైన చట్టాలు ఉన్నాయి (ఉదాహరణకు, పురాతన స్మారక చిహ్నాలు, పురావస్తు ప్రదేశాలు,  అవశేషాల చట్టం, 1958)…
• తప్పిపోయినవి/దొంగిలించబడినవి: పాతవి తీసి కొత్తవి పెట్టడం వెనుక ఉన్న అసలు కారణం – పాత తాపడాలలో ఉన్న విలువైన లోహాలను (బంగారం/వెండి) అక్రమంగా కాజేయడం కావచ్చనే అనుమానం ఉంటుంది… అందుకే దీనిపై విచారణ జరుగుతోంది…
• అనుమతి లేకపోవడం: ఆలయ పునరుద్ధరణ పనులు చేసేటప్పుడు కూడా, ఇలాంటి చారిత్రక వస్తువులను మార్చడానికి, వాటిని భద్రపరచడానికి పురావస్తు శాఖ (Archaeological Department) , ప్రభుత్వ ధర్మాదాయ శాఖ (HR&CE) నుండి తప్పనిసరిగా సరైన అనుమతులు తీసుకోవాలి… అనుమతి లేకుండా చేస్తే అది చట్టరీత్యా నేరం…

సో, కొత్త తాపడాలు పెడితే నష్టం కేవలం డబ్బు లేదా లోహం కాదు, కానీ ఆధ్యాత్మిక నమ్మకం, చారిత్రక విలువ, చట్టాన్ని ఉల్లంఘించడం అనే అంశాలు దీనిలో ప్రధానంగా ఉంటాయి… పురాతన ఆలయాలలో, వస్తువు యొక్క వయస్సు (Age) అనేది ఒక విలువైన ఆస్తి…