కాంతార సినిమా రివ్యూ ఓ ఫార్ములాలో ఇమడదు… ప్రత్యేకించి రొటీన్ ఫార్మాట్‌లో ఏదో ఒకటి రాసేసే ప్రొఫెషనల్ (?) రివ్యూయర్లకు అస్సలు చేతకాలేదు… చాలామంది ఓ సగటు తెలుగు సినిమాను సమీక్షించినట్టే రాసి వాళ్లే సిగ్గుపడ్డారు… కొందరు అసలు ఏమీ రాయలేక, రాయకుండా గౌరవాన్ని పాటించారు… ఎస్, ఈ సినిమా రివ్యూ రాయాలంటే సినిమా సాంకేతికాంశాల మీద కూడా అవగాహన, సూక్ష్మ పరిశీలన… అన్నింటికీ మించి ఓ ఫీల్ అవసరం… అది లేకుండా వందల పేరాలు రాసినా అందులో జీవం ఉండదు… Priyadarshini Krishna…….. రాసిన ఈ రివ్యూ నిఖార్సయినది… చదవదగినది…
Religion is a psychological necessity- Ayan Rand ……. మతం అనేది మానసిక అవసరం …. సాధారణమైన జీవనంలో మనషి చెయ్యలేని కొన్ని అంశాలు, సాధించలేని కొన్ని విషయాలు మతం వల్ల, ఆచార వ్యవహారాలవల్ల సాధించగలుగుతాడు. కొన్ని చిక్కుముడులకు సమాధానాలు మతాచారాలతో తీర్చుకుంటాడు. అటవిక జాతి ఐనా నాగరీకులైనా…! తనకు కావలసిన సమాధానాన్ని మతంలో వెతుక్కుని స్వాంతన పొందుతాడు……
రిలీజు రోజు నుండి సంచలనం రేపుతున్న కన్నడ సినిమా కాంతారా గురించి ఇప్పటికే ఎంతో మంది రాయగా మనం చదివాము. మీ అందరికీ ముందే తెలిపినట్లు… కేవలం కథ గురించే కాకుండా మిగతా అన్ని విషయాల గురించి నేను నా వ్యాసాల్లో చర్చిస్తా అని. ‘కాంతారా- అడవిగాధ’ ఇప్పటికే హిందీ తెలుగు తమిళంలో డబ్‌ అయి రిలీజై కోట్లుకొల్లగొట్టి సత్తా చాటింది.
Ads
కథనేపథ్యం :
కర్నాటక, కొంకణ్ లోని కొంత భాగం, ఉత్తర కేరళ, పడమటి తమిళనాడులోని కొన్ని ప్రాంతాల్లో గ్రామదేవతల పూజావిధానాల్లో ‘కోల’ అనేది ఒక నర్తనవిధానం. దీనినే కోలకట్టడం అని కూడా అంటారు. కేరళకు చెందిన ‘తెయ్యుం’ నాట్యరీతి ప్రభావం ఈ ‘కోల’ మీద చాలా ఎక్కువే ఉంటుంది. మగవారు మాత్రమే ఆచరించే ఈ పద్ధతిలో ఆహార్యం (గెటప్‌) చాలా వైవిధ్యంగా ఆకర్షణీయంగా ఉంటుంది. కేరళ నృత్యరీతులైన తెయ్యుం, మరియు కుడియాట్టంలోని కొన్ని మేలిమి అంశాలను తనలో ఇముడ్చుకుని పరిణామం చెందినట్లనిపిస్తుంది. ముఖ్యంగా ముఖాభినయం,..
ఇందులో హస్తాభినయాలకు చాలా సారూప్యత ఉంటుంది. కోలం ప్రదర్శనలో వాడే వాయిద్యాలు కూడా తెయ్యుం కుడియాట్టంలో వాడిన ‘చెండ’ ( డోలులాంటి చర్మవాధ్యం) లాంటి దానినే వాడుతున్నదాఖలున్నాయి.
ఐతే ఈ ‘కోల’ అనేది ఇతర నృత్యరీతులకు కాస్త భిన్నమైనదిగా వుంటుంది. అనువంశికంగా ఒక కుటుంభంలోని తొలిసంతానమే ఈ కోలంకట్టే అర్హత కలిగి వుంటారు. కానీ, నృత్యం కేవలం మనోరంజనకు మాత్రమే పరిమితమైనదికాదు. ఇది తమ గ్రామదేవత వార్షిక పూజల్లో జరిగే ఒక తంతు. మన (తెలంగాణ)కు సంబంధించిన భోనాలప్పటి ‘రంగం’ ఎక్కడం లాంటిదే… అంటే పూజలు నృత్యాలు క్లైమాక్స్ దశకి చేరుకునేటప్పటికి పంజుర్లీ దేవర కోసం ‘కోల కట్టిన’ గుళిగ మీదకి దేవర పూనడం ఆ సంవత్సరానికి రాబోయే మంచిచెడులను జోస్యం చెప్పడం, అదే దైవవాక్కుగా గ్రామస్థులు భావించి, తుచ తప్పక పాటించడం పరిపాటి. అలాంటి ఒకానొక జానపదుల జీవన గాధే ఈ ‘కాంతారా’.
కాంతారా కథని నేను చర్చించబోవట్లేదు. ఇప్పటికే చాలామంది చూసేవుంటారు. సింగిల్‌ లైన్‌లో చెప్పాలంటే బ్రతుకు తెరువు కోసం తమ భూమికై పోరాడే జానపదుల సంఘర్షణ. ఇందులో మన జనరల్‌ కమర్షియల్‌ కథల్లోలాగానే హీరో- విలన్‌ : చెడుపై మంచి గెలుపు వుంది – అదే యూనివర్సల్‌ ఫార్ములా…
ఐతే…ఈ కోలం కట్టే పంజుర్లీ దేవర గుళిగ తన భక్తజనాన్ని ఎలా కాపాడుకున్నాడు అనేదే కథనం. ఈ కథనానికి పూర్తిగా దైవకోలం నృత్యరీతిని సమంజసంగా, ప్రతిభావంతంగా వాడుకున్నారు. అదే ఈ కాంతారా సక్సెస్‌ ఫార్ములా !
కథ, కథనం, స్క్రీన్ ప్లే, డైలాగ్స్:
ముఖ్య భూమిక -హీరోగా- వేసిన రిషబ్‌ శెట్టినే ఈ కథని సమకూర్చుకుని స్రీన్‌ప్లే కూడా రాసాడు. సినిమా మొత్తం చూసినప్పుడు ఈయనకి నృత్యరూపక రీతులైన ‘యక్షగానం’ ‘తెయ్యుం, కుడియాట్టం, కోల’ మీద మంచి అవగాహన వుందని, పూర్తి అధ్యయనం తరువాతే సినిమా తియ్యడానికి ఉపక్రమించాడని అర్థమవుతుంది. సినిమాని యక్షగాన రీతిలో- అంటే సూత్రధారుడు ఉపోద్ఘాతాన్ని, కథని పాత్రలని ప్రేక్షకునికి పరిచయం చేసే పద్ధతిలోనే మొదలెట్టాడు. సూత్రధారుడు- వాయిస్ ఓవర్‌తో మనల్ని కథలోకి, తద్వారా ఉడుపి, పడమటి కనుమల్లోకి తీసుకెళ్ళి కేరడిలో వదులుతాడు…
పంజుర్లీ దేవర గుళిగ కోసం కోలంకట్టే తెగలో పుట్టిన తొలిచూలు మగబిడ్డైన హీరో శివ తన తండ్రి అదే కోలం కట్టి పంజుర్లీలో ఐక్యమయిపోవడాన్ని చిన్ననాటే చూసి షాక్‌ గురైన విషయం మనకు పదే పదే చెపుతాడు, విజువల్‌గా !
తరువాతి తరంలో ఈ కోలాన్ని తానే కట్టాల్సి వస్తుందని తప్పించుకుని జులాయిగా తిరగడం, తనకు కోలం పట్ల ఉన్న విముఖతని మొదటినుండి మన మైండ్లో నేరుగా ఇంజెక్ట్ చేసాడు. ఎన్ని అవాంతరాలొచ్చినా తానైతే ఆ గుళిగ- కోలం జోలికి పోయేదే లేదనే మొండితనాన్ని మనకి నమ్మబలికి చివరకు తనవారిని కాపాడుకునేందుకు కోలంకట్టి తను కూడా పంజుర్లీలో అంతర్ధానమయి, తనో హీరో, జీవితం ఓ డెస్టినీ అని చెప్పే విధానము, ఆ కథ నడపటానికి హేట్సాఫ్ !
సీరియస్‌ గా నడిచే ప్రతి సన్నివేశపు ముగింపు చిన్న కామెడీ డైలాగుతో లేదా కామెడి వ్యవహారంతో ముగించి మనల్ని తరువాతి గంభీరమైన ఇంకో సీను కోసం సన్నద్దం చేస్తాడు. ఇదే స్క్రీన్‌ప్లే పై పట్టు డైలాగ్స్ పై పట్టును చెబుతోంది ! తెలుగు డబ్బింగ్‌లో డైలాగ్స్ రాసిన గణేష్ ది కూడా మెచ్చుకోదగిన పెన్నే !
సినిమాటోగ్రఫీ :
అరవింద్ కశ్యప్ ఈ సినిమాకు డీవోపీ… సినిమాకి ఎంచుకున్న టోన్‌ ఆహ్లాదంగా అదే సమయంలో సీరియస్‌ సీన్లలో గుబులు కలిగించేదిగా వుంది. వానలో తడిసిముద్దైన పడమటి కనుమల హొయలును చక్కగా చూపించారు. రాత్రి చిక్కటి చీకటిని , వాన వెలిసిన ఉదయాన్ని, అడవిలోని గుడ్డి వెలుతురును అధ్బుతంగా స్క్రీన్‌పై ఆవిష్కరించాడు.
పంజుర్లీ ముందు కోలకట్టిన సన్నివేశాల్లోని వెలుతురు చాలా సహజంగా వుంది. సినిమా ఆరంభంలో వచ్చే ఎద్దులపోరు కూడా చాలా సహజంగా కాప్చర్‌ చేసారు.. డే లైట్స్ రిఫ్లెక్టర్స్ వాడినా మొత్తం సహజమైన వెలుతురులోనే తీసిన అనుభూతినిచ్చారు. ఎక్కడ VFX అవసరమో అక్కడే అంతే మోతాదులో వాడారు. మిగతా అంతా ఉన్నంతలో సహజంగా చిత్రీకరించారు. ముఖ్యంగా ‘దేవర గుళిగ’ కనపడే సీన్లు, పంజుర్లీ – ఆదివాసీల వారాహిదేవత కనపడే సీన్లను చాలా బాగా కంపోజ్ చేసారు. ప్రేక్షకుల్లో కుతూహలం ఎక్కడా తగ్గకుండా నడిపించారు.
ఆర్ట్ డైరెక్షన్‌:
పడమటి కనుమల్లో చిక్కటి అటవీ ప్రాంతం. అందులో ఎక్కడో విసిరేసినట్లుండే ఒక తండాని రియలిస్టిక్‌గా రీక్రియేట్‌ చేసిన ఆర్ట్ డైరెక్టర్‌ పనితనం మెచ్చుకోదగింది. క్రెడిట్స్ మిస్సయ్యా. కోలం సమయంలో వాడే అన్ని ప్రాప్స్ ఆకట్టకునేలా వున్నాయి.
మ్యూజిక్:
సినిమాకి నేపథ్య సంగీతం ఆయువుపట్టు. ఎంచుకున్న ఏ కథనైనా దాని భావాన్ని సీన్లలోని మూడ్‌ను ఎలివేట్‌ చేసేదే బాగ్రౌండ్‌ స్కోర్‌. జానపద నృత్యరీతినే ముఖ్యమైన కాంపొనెంట్‌గా ఉన్న ఈ సినిమాలో అంతే ముఖ్యాకర్షణ ఈ BGM. ఇప్పటికే పలు అవార్డులు అందుకున్న అంజనీష్ లోక్‌నాధ్ అద్భుతమైన స్కోర్‌ ఇచ్చారు.
జానపద నృత్యమైన కోలం వచ్చే సందర్భంలో, ఉపోద్ఘాతంలో వచ్చే రాజు కథలో మామూలుగా ఐతే జానపద రీతిలో జానపద ట్యూన్స్ వాడేవారు. కానీ దర్శకుని క్రియేటివిటీ ఇక్కడే తెలుస్తుంది. పైన చెప్పుకున్న సీన్లలో అందుకు భిన్నంగా కర్నాటక శాస్త్రీయ సంగీతం ఫ్యూషన్ జోడించి ఇచ్చారు. అందువల్లే వాటి ఎలివేషన్‌ మరింత పెరిగింది, వైవిధ్యంగా వుంది. ఫైట్‌ సన్నివేశాల్లో డ్యూయెట్లలో కూడా సందర్భోచితమైన నేపథ్యాన్ని అందించడం వల్ల ప్రేక్షకులు కనెక్టయ్యారు.
క్లైమాక్స్‌లో వచ్చే ‘దేవరకోలం’ కోసమే ఈ ఫ్యూషన్ రిజర్వ్‌గా పెట్టుకున్నారనిపించింది. చివరిగా వచ్చే ఈ సీనే మొత్తం సినిమాకి గుండె. దీనికి ఇచ్చిన BGM అచ్చమైన కోలంలో వాడేదే, దానికి కొంత ఫ్యూషన్ మేళవించడంతో రోమాంచితమైంది. ఒక్క క్షణం కూడా కళ్ళు పక్కకు తిప్పకుండా చెవులు రిక్కించి వినేలా చేసారు టీం మొత్తం. ఇది చూసి తీరాల్సిందే….! హేట్సాఫ్ టు టీం!!
నటులు, నటన :
ముఖ్యంగా చెప్పుకోవాల్సిన పాత్రలు మూడు. శివ- హీరో పాత్ర- రిషబ్‌ శెట్టి, మురళి- ఫారెస్టాఫీసర్ – కిషోర్‌, దేవేంద్ర- ఊరి పెద్ద- అచ్యుత. మొత్తం సినిమాలో ఎన్నో పాత్రలు సంధర్బోచితంగా వస్తాయి పోతాయి . కానీ సినిమా నుండి ఇంటికి బయలుదేరే టైంకి బుర్రంతా వ్యాపించేది మాత్రం శివ!కిషోర్‌, అచ్యుత తమదైన శైలిలో ఆయా పాత్రలను సునాయాసంగా చెయ్యడమేకాకుండా వారి మార్కుని వదిలారు. కానీ, రిషబ్‌ శెట్టి మాత్రం అందరిని నమిలి మింగేసాడు.
మొదటి పది నిముషాలు దర్శకుడు ఆవరిస్తే ఆఖరి పదినిమిషాలు నటుడు ఆక్రమించాడు….! ఒక దర్శకునిగా, ఒక నటునిగా, ఒక కేరడీ ప్రాంతవాసిగా రిషబ్‌ ఈ సినిమాను ‘కోలం’కు ఇచ్చిన కానుక ! రాబోయే కాలంలో అవార్డులకు వందశాతం అర్హత కలిగిన సినిమా…!
మై స్పెషల్‌ నోట్‌ : మనకి (తెలుగువారికి) కూడా జానపద నృత్యరూపకాలు, వీరగాధలున్నాయి. బుర్రకథ ఒగ్గుకథ బైండ్లకథ పిచ్చకుంట్లకథ వగైరాలు… మనం కూడా చిందుభాగవత యక్షగాన నాట్యవిధానంలో హీరోయిజాన్ని మేళవించి సినిమా తీస్తే ఒక సెక్షన్‌ఆఫ్ సోషల్‌ మీడియా రియాక్షన్‌ ఏంటా అని కుతూహలంగా వుంది….!
Share this Article