దీన్ని నిజంగా క్రీడాస్పూర్తి అంటారా..? జాయింట్ గోల్డ్ మెడల్ ఓ చిక్కుప్రశ్నే…!!

1912 ఒలింపిక్స్‌లో డెకాథ్లాన్, పెంటాథ్లాన్ పోటీల్లో ఇలా పతకాల్ని పంచుకున్నారట… అది కూడా ఓ పెద్ద కథ… ఇప్పుడు ఆ కథలోకి వెళ్లడం లేదు గానీ… ఒక పసిడి పతకాన్ని అప్పటికప్పుడు ఈవెంట్ ప్లేసులోనే పంచుకునే నిర్ణయం జరగడం మాత్రం ఇదే తొలిసారి… మీడియా కీర్తిస్తోంది ఈ సీన్‌ను… ఆహా ఓహో అంటోంది… నిజానికి ఇది క్రీడాస్ఫూర్తేనా..? దీన్ని త్యాగం అనాలా..? ప్రపంచానికి ఘనంగా చాటిచెప్పే విశేషమేనా ఇది..? మరో కోణంలో ఓసారి చూద్దాం… సింపుల్ ప్రశ్న… ఆడితేనే కదా ఆట అనాల్సింది… గెలుస్తామా, ఓడతామా అనేది వేరే సంగతి… ఆడటం అనేదే ముఖ్యం కదా… టై బ్రేక్ కు వెళ్లకుండా… అంటే ఆడకుండా పతకాన్ని కలిసి పంచుకునే పక్షంలో ఇక ఆట దేనికి..? ఆట అంటేనే పోటీ… పోటీపడితేనే ప్రతిభ ప్రదర్శితమయ్యేది… సమస్కంధులైనా సరే, ఏదో చిన్న తేడా ఒకరిని విజేతగా నిలుపుతుంది… ఒకరిని పరాజితుడిగా పడదోస్తుంది… ఆటలో సహజం… సపోజ్, ఇద్దరికీ స్వర్ణం కావాలి, రిస్క్ దేనికి అనుకుని, ఇద్దరమూ కాంప్రమైజ్ అవుదాం, ఇద్దరికీ స్వర్ణం వస్తుంది అని ఇక అవకాశమున్న ప్రతీ ఈవెంటులోనూ… అంటే సేమ్ స్కోర్, సేమ్ మార్క్స్ వచ్చే సందర్భాల్లో, అందరూ ఇలాగే వ్యవహరిస్తే… ఇక ఆట అనే స్పిరిట్ ఎక్కడ ఉంటుంది..? ఇదా క్రీడాస్పూర్తి..? క్రీడాస్పూర్తి అంటే గెలుపూఓటములను సమానంగా స్వీకరించడం, గెలుపు కోసం శ్రమించడం, గెలుపును గౌరవించడం, ఓటమినీ హుందాగా స్వీకరించడం… ఇదే కదా ఆట అంటే… ఇక్కడ ఒలింపిక్ అధికారి కాదు ‘‘ఉమ్మడి విజేత’’ అని నిర్దేశించింది… ఆ ఇద్దరు ఆటగాళ్లే అడిగి, వాళ్ళే నిర్ణయం తీసుకుని ఉమ్మడి పతకాన్ని పొందారు… క్రికెట్‌లో తెలుసు కదా, సేమ్ స్కోర్లు గనుక సంభవిస్తే… బోలెడు మార్గాల్లో విజేతను లెక్కిస్తారు… పడిన వికెట్లు, కొట్టిన సిక్సులు గట్రా… అదే స్పిరిట్… అంతేతప్ప, మీరు పతకాన్ని జాయింటుగా షేర్ చేసుకోపొండి అని వదిలేయరు… ఏ చిన్న తేడానో పట్టుకుని, విజేతను తేలుస్తారు… (ఇద్దరూ సమానులే, కానీ ఒకరు ఎక్కువ సమానులు అనే డైలాగ్ గుర్తుంది కదా… ఆ ఎక్కువ సమానుడిని తేల్చేదే పోటీ…)

ఇదుగో ఇలా మాట్లాడితేనే చాలామందికి నెగెటివ్ ధోరణిగా కనిపిస్తుంది… ప్రపంచమంతా స్తుతిస్తున్నట్టుగా ఇదే క్రీడాస్పూర్తి అని మనం చెప్పుకుంటే అది పాజిటివ్ ధోరణి అయిపోతుంది… కానీ నిజానికి ఇది పాజిటివా..? నెగెటివా..? ఇంకా సింపుల్‌గా చెప్పుకుందామా..? సపోజ్… హాకీ టీంలు రెండు బలంగా పోటీపడుతున్నయ్… సమానంగా స్కోర్లు… అప్పుడు గనుక ఇద్దరు కెప్టెన్లు మేం గోల్డ్ పంచుకుంటాం అంటే వోకేనా..? తప్పేముంది..? 22 మంది ప్లేయర్లు హేపీ, కోచులు హేపీ, దేశాలు హేపీ… వెంట వచ్చిన అధికారులు హేపీ… మీడియా హేపీ… అంతా హేపీ అయినప్పుడు మరి పోటీ దేనికి..? ఈ ప్రశ్న మాత్రం ఎవరికీ పట్టదు… సమస్కంధులే అనుకుందాం… కానీ ఆ క్షణంలో ఎవరు వీసమెత్తు ఎక్కువ ప్రతిభ కనబరిస్తే వాళ్లే విజేతలు… అదుగో, అది తేల్చేదే ఫైనల్స్… పైన చెప్పుకున్న హైజంప్ ఈవెంటులో కూడా మరోసారి ఇద్దరినీ ట్రై చేయాలని నిర్దేశించాల్సింది… టై బ్రేక్ కు పంపాల్సింది… అదే అసలైన క్రీడాస్పూర్తి…!!