.
గుజరాత్… దాదాపు 1000 మంది వరకూ జనాభా… పేరు చందకి… ఆ ఊళ్లో ఎవరింట్లోనూ కిచెన్ ఉండదు… ఎవరూ వండుకోరు… అందరికీ ఒకే కమ్యూనిటీ కిచెన్ ఉంటుంది… రెండు పూటలా అందులోనే అందరూ కలిసి తింటారు… బాగుంది కదా… వివరాల్లోకి వెళ్దాం…
బహుశా దేశంలో మరే గ్రామంలోనూ ఈ విశిష్టత లేదేమో… నిజానికి ఓరకంగా ఆదర్శ, స్పూర్తిదాయక విశేషమే… దాదాపు 15 ఏళ్లుగా దీన్ని విజయవంతంగా నిర్వహిస్తున్నారు… అసలు ఈ అవసరం ఎందుకొచ్చింది..?
Ads
గ్రామం నుండి యువత మెరుగైన జీవితం కోసం దేశ విదేశాలకు (ముఖ్యంగా US, కెనడా, ఆస్ట్రేలియా) వలస వెళ్లడంతో, గ్రామంలో దాదాపు అందరూ వృద్ధులు (Senior Citizens) మాత్రమే మిగిలారు…
సమస్య…: వయస్సు పెరగడం వలన, ప్రతిరోజూ తమ కోసం వంట చేసుకోవడం ఈ వృద్ధులకు కష్టంగా మారింది… కొందరు ఒక పూట వండుకుని, అదే ఆహారాన్ని రెండు రోజులు తినేవారు, ఇది వారి ఆరోగ్యానికి హాని కలిగించింది… అంతేకాకుండా, ఒంటరితనం వారిని కలిచివేసింది…
ఆలోచన…: ఈ సమస్యను పరిష్కరించడానికి, గ్రామపెద్దలు, విదేశాల్లో ఉన్న యువత చొరవ తీసుకుని దాదాపు 15 సంవత్సరాల క్రితం ఒక కమ్యూనిటీ కిచెన్ (సామాజిక వంటశాల) ను ఏర్పాటు చేశారు… ఈ కమ్యూనిటీ కిచెన్ ఒక అద్భుతంగా పనిచేస్తోంది అప్పటి నుంచీ నిరంతరాయంగా…
నిధులు…: ఇక్కడ భోజనం చేసే వృద్ధులు నెలవారీ రుసుము (దాదాపు ₹2,000) చెల్లిస్తారు… వలస వెళ్లిన వారి పిల్లలు తమ తల్లిదండ్రులు హాయిగా జీవించడం కోసం ఉదారంగా విరాళాలు పంపుతారు… ఈ నిధులతోనే వంటవారు, నిర్వహణ ఖర్చులు చూసుకుంటారు…
మెనూ…: ఇక్కడ కేవలం శాకాహారం (Vegetarian food) మాత్రమే వండుతారు… రోజుకు రెండు పూటలా (ఉదయం, రాత్రి) తాజాగా, పోషక విలువలతో కూడిన గుజరాతీ సాంప్రదాయ వంటకాలను తయారుచేస్తారు….
వ్యక్తిగత ఇష్టాలు…: వృద్ధుల ఆరోగ్య సమస్యలు (డయాబెటిస్ వంటివి) ఉంటే, వారికి ఉప్పు లేదా చక్కెర తక్కువగా ఉండేలా ప్రత్యేకంగా వంటకాలు అందిస్తారు… పండుగలు లేదా ప్రత్యేక రోజుల్లో వారికి ఇష్టమైన తీపి వంటకాలు కూడా మెనూలో ఉంటాయి…
అతిథి సత్కారం…: గ్రామానికి బంధువులు లేదా అతిథులు వస్తే, వారికి కూడా ఈ కమ్యూనిటీ కిచెన్లోనే నామమాత్రపు అదనపు రుసుము చెల్లించి భోజనం ఏర్పాటు చేస్తారు…

సామాజిక స్ఫూర్తి ….. ఈ వ్యవస్థ అతిపెద్ద ప్రయోజనం కేవలం ఆహారం అందించడం కాదు. రోజుకు రెండుసార్లు అందరూ ఒకేచోట కలిసి కూర్చుని భోజనం చేస్తారు… ఈ సమయం వారిలో ఒంటరితనాన్ని పూర్తిగా తొలగించింది, వారు ఒకరికొకరు కష్టసుఖాలు పంచుకుంటూ, కలిసి ఆరోగ్యంగా, సంతోషంగా జీవిస్తున్నారు…
చందకి గ్రామపు ఈ మోడల్, వృద్ధుల సంరక్షణ, ఆర్థిక సహకారం, సామాజిక ఐక్యతకు ఒక ఉదాహరణగా నిలుస్తోంది… ఈ వార్త చదువుతుంటే… హైదరాబాదులోని కొన్ని రిటైర్డ్ హోమ్స్ గుర్తొచ్చాయి… అవి ఎక్కువగా విల్లా ప్రాజెక్టులు, వయో వృద్ధుల కోసం…
వాటిల్లో కూడా కమ్యూనిటీ కిచెన్లు… ఉదయం బ్రేక్ఫాస్ట్, లంచ్, రాత్రి లైట్ ఫుడ్ లేదా టిఫిన్లు… అన్నింటికీ మించి వాకింగ్ ట్రాకులు, లైబ్రరీ, టీవీ చూడటానికి లేదా కార్డులు ఆడటానికి ఒక కామన్ క్లబ్హౌస్, జిమ్… ప్రతి నివాసంలో ఓ ప్యానిక్ బటన్… ఎప్పుడైనా వైద్యసాయం అవసరమైతే అది నొక్కితే… వైద్యబృందం, అంబులెన్స్ తక్షణం సాయానికి వస్తాయి…
-
ఆన్-సైట్ క్లినిక్…: సాధారణ ఆరోగ్య సమస్యలు, డ్రెస్సింగ్, డాక్టర్ కన్సల్టేషన్ కోసం కమ్యూనిటీ ప్రాంగణంలోనే ఒక చిన్న క్లినిక్ లేదా ఫస్ట్ ఎయిడ్ సెంటర్ ఉంటుంది…
-
ఫిజియోథెరపీ…: వృద్ధాప్యంలో వచ్చే కీళ్ల నొప్పులు, కండరాల సమస్యల కోసం అవసరాన్ని బట్టి ఫిజియోథెరపీ సేవలు కూడా అందుబాటులో ఉంటాయి…
-
నియమిత వైద్య తనిఖీలు (Regular Check-ups)…: వృద్ధుల ఆరోగ్యాన్ని పర్యవేక్షించడానికి నియమిత వ్యవధిలో డాక్టర్ సందర్శనలు ఏర్పాటు చేస్తారు…
-
ఆరోగ్యకరమైన మెనూ…: ఆహారం వృద్ధులకు సులువుగా జీర్ణమయ్యేలా, తక్కువ నూనె, తక్కువ మసాలాలతో తయారుచేస్తారు… వారికి ఇష్టమైన, పోషకమైన శాకాహారం (Vegetarian food) మాత్రమే అందిస్తారు…
-
డైట్ మేనేజ్మెంట్…: మధుమేహం లేదా ఇతర ఆరోగ్య సమస్యలు ఉన్నవారి కోసం వైద్యుల సలహా మేరకు ప్రత్యేక డైట్ (ఉప్పు, చక్కెర నియంత్రణ) అందిస్తారు…
పండుగలు, పుట్టినరోజు వేడుకలు, భజన కార్యక్రమాలు, చిన్న ట్రిప్పులు వంటివి ఏర్పాటు చేస్తారు… ఇది వృద్ధులు ఒంటరితనాన్ని అధిగమించి చురుకుగా ఉండేలా చేస్తుంది… విల్లా శుభ్రత (Housekeeping), లాండ్రీ, డ్రైవర్ సేవలు, బిల్లులు చెల్లించడం వంటి పనులు కూడా కమ్యూనిటీ సిబ్బంది చూసుకుంటారు… బాగుంది కదా…
Share this Article