బలగం వేణన్నా… వర్స తప్పినవ్… మేనత్త బిడ్డను చేసుకునుడు గలత్ వర్స…

ఇంత పెద్ద బలం, బలగం ఉన్న సినిమాలో, అదీ తెలంగాణ సినిమాలో, తెలంగాణ వాళ్లే చేసిన సినిమాలో తెలంగాణ ‘వర్స’ మిస్సయినట్లనిపించిది! ఆ వర్స ఏంది?!

కథలోకి వెళ్తే.. కొమురయ్యకు ఇద్దరు కొడుకులు, ఒక ఆడబిడ్డ. తొల్సూరు కొడుకు ఐలయ్య, చిన్న కొడుకు మొగులయ్య, బిడ్డె లక్ష్మి. ఐలయ్యకు ఒక్కగానొక్క కొడుకు సాయిలు (ప్రియదర్శి), మొగులయ్యకు ఇద్దరు ఆడబిడ్డలు, లక్ష్మికి ఒక్కగానొక్క కూతురు సంధ్య (కావ్య). సంధ్య కడుపులో ఉన్నప్పుడు లక్ష్మీ తన భర్త నారాయణతో కలిసి తల్లిగారింటికి వస్తది. అప్పుడు సాయిలుకు మూడు నాలుగేండ్లు ఉంటయనుకుంట. మేనత్తకు ఎదురుంగపోయి.. ఆమె కడుపు మీద ముద్దుపెడ్తడు. దాన్ని చూసి.. నారాయణ (మేనత్త లక్ష్మి భర్త) ‘‘నాకు ఆడబిడ్డ పుడ్తెగిన్క సాయిగాడికే ఇస్త” అంటడు. ఆ మాటకు పెద్దమనిషి కొమురయ్యతోపాటు అంతా ఖుషీ అయితరు. ఉప్పొంగిపోతరు.

అదే రాత్రి.. అత్తగారింట్ల తనకు మర్యాద దక్కలేదని నారాయణ అలుగుడు, ఆయనను ఐలయ్య, మొగులయ్య నల్లిబొక్క కోసం ఆటపట్టించుడుతోటి లొల్లి షురూ ఐతది. గూసులాడుకుంటరు. గల్లలు పట్టుకుంటరు. కొమురయ్య సముదాయించినా ఫాయిదా ఉండదు. ‘సస్తే గనీ నీ గడ్పల అడుగు పెట్ట మామ’ అని శపథం చేసి నారాయణ తన భార్యను తీస్కొని వెళ్లిపోతడు.

మళ్లా 20 ఏండ్లకు భార్య లక్ష్మి, బిడ్డ సంధ్యను దీస్కొని అత్తగారింటికి నారాయణ వస్తడు. అదీ కొమురయ్య సచ్చిపోయిండని తెల్సీ. సావు కోసం వస్తరు. సంధ్య తన అమ్మమ్మవాళ్ల ఇంటికి రావడం తాను పుట్టినప్పటి నుంచి ఇదే మొదటిసారి. తాత సచ్చుడేందో, తన పూలుపండ్లు (వరపూజ) ఆగిపోవుడేందోనని సాయిలు ఆగమాగమైతడు. వరపూజ జరిగితే కట్నం కింద ముందుగాళ్ల పది లక్షలు వస్తయని, ఆ వెంటనే వాటితోటి అప్పు తీర్చొచ్చన్నది సాయిలు ఆలోచన. సావు వాకిట్ల జరిగిన లొల్లితోటి వరపూజనే కాదు, ఆ లగ్గం కూడా క్యాన్సిల్​ ఐతది. అప్పెట్ల తీర్చాలన్న టైమ్​లో సాయిలుకు.. తన మేనత్త లక్ష్మి బిడ్డ సంధ్య మీద మనసు పడ్తది. సంధ్యను జేస్కుంటే అత్తగారి యావదాస్తి తనకే వస్తదని, అప్పులు తీర్చొచ్చని లైనేస్తడు.. లవ్​ ట్రాక్ వేస్తడు.. ‘పొట్టిపిల్లా.. పొట్టి పిల్లా’ అని పాట కూడా అందుకుంటడు.

రెండో రోజు కొమురయ్య సావు అయిపోతది.. కానీ, మూడోరోజు పిట్టకేస్తె కాకి ముట్టదు, ఐదో రోజు పిట్టకేస్తె కూడా కాకిముట్టదు. ఎంత బతిమాలినా, ఎన్ని మొక్కులు, ఎంత మంది మొక్కినా కాకి అట్లచ్చి అటు నుంచే అటే ఎన్కకు పోతది. ఎట్లయినా సరే 11వ రోజు ముట్టుకోవాల్సిందే. ‘‘11వ రోజు కాకి ముట్టుకోకుంటే మీతో ఊరోల్లు ఎవరూ మాట్లాడరు.. మిమ్మల్ని వెలివేస్తున్నట్లే. కొమురయ్యకు తీరని కోరిక ఏదో ఉన్నది. అందుకే పిట్ట ముడ్తలేదు’’ అని గ్రామపెద్దలు చెప్తరు. కొమురయ్య కోరికల్లో.. ఒకటి: 20 ఏండ్లు దూరం దూరం ఉన్న తన బిడ్డ, కొడుకులు మళ్లా కలిసి ఉండటం.. రెండోది: తన కొడుకు కొడుకు (సాయిలు)కు తన బిడ్డ బిడ్డ (సంధ్య)ను ఇచ్చి లగ్గం జేయడం. పదకొండో రోజు అందరూ కలిసిపోతరు.. సాయిలు, సంధ్య లగ్గంకు కూడా ఒప్పుకుంటరు.. పిండాన్ని కాకి ముడ్తది. సినిమా ఐపోతది. కథ నడిచిన తీరు మంచిగనిపించింది. ముఖ్యంగా కొమురయ్య చెల్లెలి పాత్ర ‘అన్నాచెల్లెల్ల’ బంధాన్ని చెప్తూ ఏడ్పించేసింది. గోషి చీరలో ఆమెను చూస్తుంటే, ఆమె మాటలు వింటుంటే మా పెద్దక్క (నాన్నకు పెద్దక్క), సిన్నక్క (నాన్నకు సిన్నక్క) యాదికొచ్చింది.

ఇగ విషయానికి వద్దాం…!!

తెలంగాణలో మేనత్త (నాన్న అక్క/చెల్లె)కు ప్రత్యేక స్థానం ఉంది. మేనత్త అంటే మన ఇంటి ఆడబిడ్డ. ఆమెకు, ఆమెను ఏ ఇంటికైతే కోడలిగా పంపుతామో ఆ ఇంటివాళ్ల (చిన్నపిల్లలైనా సరే)కు మనం కాళ్లు మొక్కడం తెలంగాణ అంచాన (అంచనా కాదు.. సంప్రదాయం/పద్ధతి)గా వస్తున్నది. ఆడబిడ్డ అత్తగారు ఎప్పుడూ మనకంటే పెద్దోళ్లే అని ఆ ఆడబిడ్డ పుట్టింటివాళ్లు భావిస్తుంటరు. ఆడబిడ్డ అత్తగారి ఇంట్లోని చిన్నపోరగాళ్లను కూడా ‘అరేయ్​ తరుయ్’​ అని ఇక్కడోళ్లు పిల్వరు. మర్యాదగా మాట్లాడుతరు. మస్తు అర్సుకుంటరు. మేనత్త కొడుకుకు మన ఇంటి నుంచి ఆడబిడ్డను ఇచ్చుడు తప్పితే మేనత్త కూతురును మన ఇంటి కొడుకుకు చేసుకోవడం దాదాపు తెలంగాణలో ఏ పల్లెలో లేదు. మేనత్తకు పుట్టిన ఆడబిడ్డలుంటే మన ఇంటి ఆడబిడ్డల (అక్కా చెల్లెళ్ల) లెక్కనే చూస్కుంటం. వదిన అనో, మర్దలనో కూడా పిలువం. మా నిజామాబాద్​లో అయితే.. ఇట్లనే ఉంటది. అన్న కొడుకుకు, చెల్లెలి కూతురును ఇచ్చి లగ్గం జేయడం అనే వర్స ఉండదు. దాదాపు తెలంగాణ అంతటా ఇట్లనే ఉంటదనుకుంట!!

అసుంటిది.. తెలంగాణ సినిమా, తెలంగాణ ఆత్మగల్ల సినిమా, తెలంగాణ బలగమంతా చేసిన సినిమాలో మేనత్త బిడ్డను ఆ మేనత్త అన్న కొడుకుకు ఇచ్చి లగ్గం జేయాలనుకోవడం.. పెద్ద మనిషి కొమురయ్య కోరిక కూడా అదే కావడం మంచిగనిపియ్యలే!! మంచి బలగంలో ఈ వర్స నాకు నచ్చలేదు. సినిమా చూసినంక సిరిసిల్ల, కరీంనగర్​ దోస్తులకు కూడా ఫోన్​ చేసిన. మా సుట్టుపక్కల కిరాణా దుకాణం నడుపుకొనే నల్గొండ వాళ్లను అడిగిన.. రోడ్డు మీద చాయ్​ బండి నడిపే గజ్వేల్​ అవ్వనడిగిన.. ‘‘మీ దగ్గర మేనత్త బిడ్డను లగ్గం జేస్కుంటరా?’’ అని. ‘‘ఆళ్లు పెద్దోళ్లాయె.. మనం ఆళ్ల కాళ్లు మొక్కెటోళ్లమే. ఆళ్ల పిల్లని జేస్కుంటమా? మన పిల్లనే ఇస్తం.. అదీ వర్స’’ అన్నరు. మరీ తెలంగాణ బలగమంతా కలిసి తీసిన తెలంగాణ ‘బలగం’లో ఆ తెలంగాణ వర్స మిస్సవ్వడం ఏందో?!

దిల్​ రాజు బ్యానర్​లోనే ఆ మధ్య వచ్చిన ‘శతమానం భవతి’ సినిమాలో కూడా మేనత్త బిడ్డకు ఆ మేనత్త అన్న కొడుకుకు కలపడం, పెండ్లి జేయడం ఉంటది. అది ఆంధ్రా నేపథ్యం ఉన్న సినిమా కాబట్టి, ఆంధ్రా పల్లెల్లో తీసిన సినిమా కాబట్టి అక్కడి సంప్రదాయం పాటించారు ఓకే.. తప్పులేదు. కానీ, అదే బ్యానర్​లో వచ్చిన తెలంగాణ కల్చర్​ మొత్తం ఉన్న ‘బలగం’లో కూడా మేనత్త బిడ్డను, ఆ మేనత్త అన్న కొడుకును కలపడం మంచిగనిపించలే. తెలంగాణలో కూడా అక్కడక్కడ చెల్లె బిడ్డను అన్న కొడుక్కు ఇచ్చి పెండ్లి చేసే వర్స ఉండొచ్చేమో కాదనలేం. కానీ, ఫక్తు తెలంగాణ సినిమాలో దాదాపు తెలంగాణలో ఎక్కువ మంది పాటించే వర్సను తప్పితే ఎట్ల?!