… అట్టి సన్నివేషము కనిన నా కన్నులు ఎంతో చెమరించెను…

ఎదురుచూచెను … ఎదురుచూచెను .. ఎదురుచూచెను …

ఆతండు రాడాయెను. చేత ఫోను ఉన్న‌నూ … చేయుట‌కు ఎందుచేత‌నో మ‌న‌స్సు అంగీక‌రించ‌లేదు… అందుచేత చేయ‌క‌నే వేచి ఉండెను.. మాట‌లాడుట‌కు సైత‌మూ ఎవ‌రూ లేని ఆ గ‌దిలో ఒంట‌రిగా అలా ఆయొక్క కుర్చీలో కూర్చుని ఎదురుచూచుచూ మాత్ర‌మే ఉండెను.

దాదాపు నాలుగు నుంచీ అయిదు గంట‌లు గ‌డ‌చిన మీద‌ట స‌ద‌రు ప్రియుడు … చెమ‌ట‌లు కక్కుచూ … ప‌రుగులిడుతూ వ‌చ్చెను.

వ‌చ్చి ఆమె ఎదుట ఉన్న కుర్చీలో కూల‌బ‌డెను. అత‌ని వైపు ఆమె ప్ర‌స‌న్న‌వ‌ద‌న‌యై చూచెను త‌ప్ప ఎట్టి కోప‌ప్ర‌ద‌ర్శ‌న‌యూ చేయ‌లేదు.

అత‌ను ఆయాస‌ముతో బాధ‌ప‌డుతూ ….

ఇటుల చెప్ప‌దొడంగెను…

అత‌ను ః సారీ బేబీ … నేన‌లా చేసి ఉండ‌కూడ‌దు …

ఆమె ః ఏయ్ బేబీ … ప‌ర్వాలేదు

అత‌ను ః లేదు బేబీ నేను నిన్ను చాలా బాధ పెట్టాను …

ఆమె ః అయ్యో బేబీ …. ఈ రోజు మ‌న ఇద్ద‌రికీ ఎంత ఇంపార్టెంటో మ‌న ఇద్ద‌రికీ తెల్సు. ఇంత ఇంపార్టెంట్ రోజు స‌మ‌యానికి రాలేక‌పోయావంటే … ఇంకెంత ఇంపార్టెంట్ ప‌న్లో నువ్వు ఉండి ఉంటావో క‌దా … అది నేను అర్ధం చేసుకోగ‌ల‌ను … అందుకే నీకు నేను ఫోన్ చేయ‌లేదు … నాకు అలాంటి ఇంపార్టెంట్ ప‌నులు లేవు క‌నుక వ‌చ్చేసి … కూర్చున్నాను. ప‌ర్వాలేదు ..

అత‌ను ః లేదు నాదే త‌ప్పు … నేను ఏ ప‌రిస్తితుల్లో రాలేక‌పోయానో అస‌లు నేనేం చేస్తానో నీకు తెల్సినా అర్ధం చేసుకోగ‌ల‌వు అనుకుంటున్నాను …

ఆమె ః అక్క‌ర్లేదు … అవ‌న్నీ నేను తెల్సుకోవాల‌నుకోవ‌డం లేదు … నువ్వు ఏం చేస్తున్నావో తెల్సుకోవాల‌ని అనుకుంటున్నానంటే … నేను చ‌నిపోతున్నానని అర్ధం …

అత‌ను ః బేబీ ….

ఆమె ః ఎస్ బేబీ ….

…….

ఈ స‌న్నివేశం విక్ర‌మ్ అను పేరుతో ప్ర‌స్తుతం మార్కెట్టులోకి వ‌చ్చిన చిత్ర‌ములో ఉండును. ఈ స‌న్నివేశ‌ములో ఆ అమ్మాయిని చూచిన‌ప్పుడు … ఆమె మాట‌లు వింటున్న‌ప్పుడు అప్ర‌య‌త్న‌ముగా నా క‌నులు చెమ‌ర్చెను.